เซอร์ชาร์ลส์ สเปนเซอร์ แชปลิน คือ

• แชปลิน
  ชาร์ลี แชปลิน

• เซ     ว. อาการที่ขาดความทรงตัวจนโอนเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินเซ, ลักษณะที่โย้ไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เรือนเซ.
• เซอร์     คําเรียกนําหน้าชื่ออัศวินหรือขุนนางของอังกฤษ
• ซอ     ๑ น. ตอไม้ไผ่ค่อนข้างยาวที่เหลืออยู่ที่กอ. ๒ น. ชื่อเครื่องดนตรีพวกหนึ่งสำหรับสี ในพวกเครื่องสายหรือมโหรี มีคันชักสีให้ดัง มีหลายชนิด เช่น
• อร     อะระ- น. กำ, ซี่ล้อรถหรือเกวียน. ( ป. , ส. ). ๒ ออน, ออระ ( กลอน ) น. ผู้หญิง, หญิงงาม, เช่น โอบองค์ผอูนอวล ออกโอษฐ์ อรเอย. ( นิ.
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• สเปน     รัฐสเปน ประเทศสเปน
• สเปนเซอร์     เฮอร์เบิร์ท สเปนเซอร์ เอ็ดมันด์ สเปนเซอร์
• ปน     ก. ประสมกัน เช่น ข้าวเจ้าปนข้าวเหนียว, แกมกัน เช่น พูดไทยปนฝรั่ง, รวมกัน เช่น อย่าเอาผ้านุ่งกับเสื้อซักปนกัน,
• แช     ว. เถลไถลไม่ตรงไปตรงมา, มักใช้เข้าคู่กับคำ เชือน เป็น แชเชือน หรือ เชือนแช.
• แชปลิน     ชาร์ลี แชปลิน เซอร์ชาร์ลส์ สเปนเซอร์ แชปลิน
• ลิ     ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
• ลิน     มายา ลิน
• สเปนเซอร์ เทรซี    เทรซี
• เอ็ดมันด์ สเปนเซอร์    สเปนเซอร์
• เซอร์วินสตัน เลียวนาร์ด สเปนเซอร์ เชอร์ชิลล์    วินตัน เอส เชอร์ชิลล์ วินสตัน เชอร์ชิลล์ เชอร์ชิลล์